And will happen again

„Circulus vitiosus” to właściwie rysunek, dosyć duży, albo raczej praca na papierze. Jedna z cyklu „w skali 1 : 1”. Na podłodze galerii dużych rozmiarów rysunek (380 x 470) na papierze podklejonym płótnem (jak stare mapy). Rysunek przedstawia szyny kolejki. Szyny tworzą okrąg. Na torach trzy pudła tekturowe – lokomotywa i wagoniki. Jest też tunel a raczej wjazd do tunelu. Jak dekoracja teatralna od tyłu. Tunel oznacza podróż pod ziemię do krainy ciemności przynależnej zmarłym przodkom znajdującej się we władaniu sił chtonicznych. Integralnym elementem pracy jest akcja performatywna polegajaca na ciągnieniu wagoników tekturowych po torach, w kółko, bez przerwy. Motyw kolejki i torów często występuje w naszych pracach („Nadzieja” – obraz, spektakle „Demon Ruchu”, „Hubble, Bubble”) z pewnością nawiązuje do dzieciństwa, odnosi się do indywidualnych wspomnień i doświadczeń. Podróż to też metafora życia i często ma wymiar eschatologiczny (te podróże z naszych realizacji często kończą się katastrofą). Ale w tym przypadku droga jest zapętlona (to figura kontinuum, Koła Czasu, wiecznego ruchu i cykliczności) i jest to raczej kręcenie się w kółko nieustannie przechodząc przez tą samą bramę wiodącą do podziemi (nad wejściem zapewne widnieje napis lasciate ogni speranza). Monotonne poruszanie się po okręgu nawiązuje do figury kieratu, w którym ludzie lub zwierzęta w nim zamknięte napędzały różne maszyny…
Tory, pociągi, kolejki – zabawki wskazują na drogę, pewną ciągłość i kontynuację, mają też związki z dylematami wagoników (trolley problem). Dylematy wagoników to eksperymenty myślowe używane do analizy systemu wartości, logicznych niekonsekwencji w myśleniu wskazujących na nieuświadomione aksjomaty moralne i rozważania problemów związanych z medycyną, wojną i polityką. W pracy można odnaleźć echa motywów występujących w horrorach kolejowych Stefana Grabińskiego i malarstwie Jacka Malczewskiego (od niego pochodzi tytuł).
Zawartość pudła-wagonika stanowią rysunki. Są ukryte w pudle, nie eksponowane. To nawiazanie do wczesnych moich realizacji z lat 70tych. Praca nie jest skończona to bardziej proces, którego rezultat nie jest do końca wiadomy…