Sztuka jest zawsze sztuką obecną, to jej obecność ożywia przeszłość odkrywając formy pokrewne lub odmienne. W ten sposób przeszłość przestaje być dla nas czymś obojętnym, bo jest wciąż sprowadzana do teraźniejszości.
Bywa, że po wielu latach, ktoś ma przed oczyma wspomnienie wyraźniejsze niż wtedy…
Zjawia się ono nagle, bez specjalnego przywołania…
Przenosimy się w przeszłość a raczej przeszłość sprowadzamy do teraźniejszości. Manipulujemy realnością naszej pamięci, jej fragmentami, reliktami i śladami, a Cricot-2 to teatr, który jest zarówno podmiotem jak i przedmiotem tej pamięci.
Zgodnie z zasadą efektu Drost’a historie odbywają się w historiach, opowiadania w opowiadaniach…
Bez wyraźnego punktu początkowego i kierunku jakkolwiek określonego.
Spektakl zbudowany z materii wspomnień aktorów, mało znanych faktów i dokumentów z historii Teatru Cricot-2. Sięgamy do korzeni Cricotu, które dziś giną w zapomnieniu: Kineformy Pawłowskiego, teatr Karbunkuł Andrzeja Bursy i Jana Guntera, Historia sentymentalna – Cyrk Kazimierza Mikulskiego…
wszyscy w głębokim śnie są pogrążeni…
Przeszłość jest niesamowicie rzeczywista i obecna.
Pochłania wszystkich, którzy nie potrafią się wykupić…
Spektakl zrealizowany przez Aktorów Teatru Cricot 2 wraz z zespołem Teatru M.I.S.T. Jest to mozaika autonomicznych obrazów, gdzie w swobodnym montażu przewijają się oniryczne reminiscencje z legendarnych spektakli teatru Cricot 2.
Sztuka jest zawsze sztuką obecną, to jej obecność ożywia przeszłość odkrywając formy pokrewne lub odmienne. W ten sposób przeszłość przestaje być dla nas czymś obojętnym, bo jest wciąż sprowadzana do teraźniejszości.
Bywa, że po wielu latach, ktoś ma przed oczyma wspomnienie wyraźniejsze niż wtedy…
Zjawia się ono nagle, bez specjalnego przywołania…
Przenosimy się w przeszłość a raczej przeszłość sprowadzamy do teraźniejszości. Manipulujemy realnością naszej pamięci, jej fragmentami, reliktami i śladami, a Cricot-2 to teatr, który jest zarówno podmiotem jak i przedmiotem tej pamięci.
Zgodnie z zasadą efektu Drost’a historie odbywają się w historiach, opowiadania w opowiadaniach…
Bez wyraźnego punktu początkowego i kierunku jakkolwiek określonego.
Spektakl zbudowany z materii wspomnień aktorów, mało znanych faktów i dokumentów z historii Teatru Cricot-2. Sięgamy do korzeni Cricotu, które dziś giną w zapomnieniu: Kineformy Pawłowskiego, teatr Karbunkuł Andrzeja Bursy i Jana Guntera, Historia sentymentalna – Cyrk Kazimierza Mikulskiego…
Aktorzy Teatru Cricot 2:
Tomasz Dobrowolski
Zbigniew Gostomski
Jan Güntner
Andrzej Kowalczyk,
Stanisław Michno,
Teresa Wełmińska,
Andrzej Wełmiński,
Mateusz Wełmiński,
oraz:
Kasia Wełmińska.
Kuba Kowalczyk,
Ann Dzierża.