Kometa

Reżyseria:
Teresa i Andrzej Wełmińscy
Premiera:
CRICOTECA, Nadwiślańska 2-4,
2017

Uwaga! Kometa nadchodzi!!!
drażnienie prądem elektrycznym z baterii ogniw galwanicznych…
oraz
apokaliptyczna wizja katastrofy i ostateczna globalna zagłada wzorem ze starych sztychów w wielkiej księdze klęsk i katastrof rodzaju ludzkiego…

…Dawne, mistyczne plemiona balsamowały swych umarłych. W ściany ich mieszkań były wprawione, wmurowane ciała, twarze: w salonie stał ojciec wypchany, wygarbowana żona – nieboszczka była dywanem pod stołem.
Znałem pewnego kapitana, który miał w swej kajucie lampę-meluzynę, zrobioną przez malajskich balsamistów z jego zamordowanej kochanki. Na głowie miała ogromne rogi jelenie. W ciszy kajuty głowa ta, rozpięta między gałęziami rogów u stropu, powoli otwierała rzęsy oczu; na rozchylonych ustach lśniła błonka śliny, pękająca od cichego szeptu.
Głowonogi, żółwie i ogromne kraby, zawieszone na belkach sufitu jako kandelabry i pająki, przebierały w tej ciszy bez końca nogami, szły i szły na miejscu…

Bruno Schulz

Kometa jako przedstawienie z gatunku teatru plastycznego cechuje się bezpośrednim oddziaływaniem omijając intelektualną reakcję na tekst scenariusza, wywołuje reakcje emocjonalne.  To tak jakbyśmy na chwilę zerknęli przez dziurkę od klucza na kontinuum świata. Aktorzy przywołują tę chwilę do życia z energią i oryginalnością, która, dodając do tego genialne rekwizyty i artystyczne aspekty techniczne, czyni ze spektaklu intensywną i zabawną podróż w świat surrealizmu, z dużą dozą tego, co Schultz nazywał ‘mitologizacją rzeczywistości’…”

thespyinthestalls.com

Reviewed by Joanna Hetherington

Kometa

Reżyseria:
Teresa i Andrzej Wełmińscy
Premiera:
2017,
CRICOTECA, Nadwiślańska 2-4

Uwaga! Kometa nadchodzi!!!
drażnienie prądem elektrycznym z baterii ogniw galwanicznych…
oraz
apokaliptyczna wizja katastrofy i ostateczna globalna zagłada wzorem ze starych sztychów w wielkiej księdze klęsk i katastrof rodzaju ludzkiego…

Występują:

  • Nick Hallwell
  • Andzik Kowalczyk
  • Julia Nicolau
  • Lawrence Stanley
  • Kasia Wełmińska
  • Teresa Wełmińska
  • Andrzej Wełmiński
  • Tytus Zajączkowski

Trailer

Przewodnik

Widowisko apokaliptyczne w 10-ciu obrazach z prologiem i epilogiem

OSOBY / FIGURY:

  • Widzowie
  • Obsługa techniczna teatru
  • Ojciec (czasem dwoi się i troi)
  • Ciotka Wanda
  • Wuj Edward (manekin)
  • Właściciel kina Urania
  • Kasjerka
  • Metale
  • Dziewczęta w alkowach
  • Ptaki
  • Wesołek, głupi i bezmyślny
  • Postacie kina niemego
  • Narrator
  • Mieszkańcy miasteczka
  • Figury apokalipsy (liczby ziemskie, liczby mistyczne, Alfa i Omega, orzeł, starcy, lampa, trąby, węże, itd)
  • Orbis

Prolog:

  • dwie postacie, najwyraźniej obsługa techniczna teatru posuwając się na drabinie wzdłuż całej długości ściany wbijają małe ćwieczki i rozciągają przewód elektryczny zapewne pod napięciem (ten wątek będzie miał wkrótce swoje rozwinięcie).
  • Jeden nierozważny ruch i może dojść do zwarcia i porażenia zdolnego zniweczyć prawie skończone dzieło.
  • Krótkie spięcie – zapada ciemność

 

Obraz 1:

  • Układanie pasjansów bez końca
  • Papierowe miasto – szły dni i popołudnia, płynęły w zamęcie codzienne zdarzenia nad miastem widzianym z wysokości naszego ganku…
  • Sny kominiarzy

Obraz 2:

  • Kinoteatr miasteczka
  • Właściciel Uranii i Kasjerka– Kasjerka dawno powędrowała do domu. Ta, co siedziała w budce, to tylko powłoka jej, fantom złudny
  • Seans filmowy

 

Obraz 3:

  • Epoka stała pod znakiem mechaniki i elektryczności
  • Baletnica na korbkę – Nakręcona zaczyna natychmiast grać obracając się jak karuzela

 

Obraz 4:

  • Laboratorium było proste
  • Principium individuationis furda!
  • Panta Rhei!
  • Metale zanurzone w rozczynach kwasów, słone i śniedziejące w tej bolesnej kąpieli, zaczynają w ciemności przewozić.
  • Obudzone z drętwej martwoty nucą monotonnie, śpiewają metalicznie

Obraz 5:

  • Co się stało z wujem Edwardem?

Obraz 6:

  • Traktak o manekinach
  • Przedwcześnie zagłuszony skandalicznym aktem na widowni

Obraz 7:

  • Eksperymenty z gołębiami
  • W trakcie manipulowania wylatują kolejno z trzepotem i wracają do rzeczywistości zapełniając niebo ruchliwą gromadą.
  • W powietrzu wirują nieudolne konglomeraty skrzydeł, potężnych nóg i oskubanych szyj, przypominające źle wypchane sępy i kondory, z których wysypują się trociny.
  • Świst kamieni – To wesołki, głupie i bezmyślne plemię, jęły celować pociskami w fantastyczne niebo ptasie.
  • I ptaki spadają…

Obraz 8:

  • Sztuka z repertuaru Ojca – istotnie deprymująca
  • Transformacja krzesła w Ciocię Wandę
  • I jej niekończący się monolog…

Obraz 9:

  • nieprawdopodobna a jednak prawdziwa wiadomość
  • Bliski koniec
  • Apokalipsa
  • Lamentacje
  • Trąby
  • Dzwonki
  • Sąd ostateczny
  • Płacz i zgrzytanie zębami
  • Kometa

Obraz 10:

  • Do celu…
  • Dotąd i nie dalej

Epilog:

  • Powszechnie wiadomy gest…
Powiązane teksty
Eseje

Tablice wotywne Andrzeja Wełmińskiego

Anna Baranowa, Dekada Literacka 1992, nr 4 (40)