Et in Arcadia ego

Reżyseria:
Teresa i Andrzej Wełmińscy
Premiera:
CRICOTEKA - Kraków,
2015

Spektakl – Cricoting zrealizowany z uczestnikami warsztatów prowadzonych przez Teresę i Andrzeja Wełmińskich, Andzika Kowalczyka i Tomka Dobrowolskiego przy udziale aktorów Teatru Cricot 2

Et in Arcadia ego

Reżyseria:
Teresa i Andrzej Wełmińscy
Premiera:
2015,
CRICOTEKA - Kraków

Występują:

Trailer

Galeria

Przewodnik

Na scenie pozostały przedmioty  z poprzedniego warsztatu: metalowe drzwi, ogromna deska zawieszona na linach. Do niej przymocowany na sznurku obiekt w celulojdowej kopercie, jak dowód rzeczowy, albo relikt. Jest jeszcze jeden przedmiot, którego wcześniej nie było – nożna pompka samochodowa.

Na krześle, w głębi sceny siedzi odwrócona tyłem postać.

Mężczyzna wstaje, sprawdza scenę, coś poprawia, odczepia wiszącą kopertę i ostrożnie odstawia na bok.

Potem idzie daleko w głąb, kuca, rozplątuje jakiś sznurek i zaczyna coś z tej głębi wyciągać.

  1. Epizodion

Papier

Pakowy

Jest go coraz więcej

Rozciąga się przez całą głębokość sceny

Następnie zaczyna rozpełza w szerz

Obejmując prawie całą powierzchnię

Brakuje mu jeszcze objętości

Ale mężczyzna wie co robić

Ma do tego celu pompkę

Wkłada  waż powietrzny w wentyl, który sterczy z powierzchni papieru

I pompuje

Papier zaczyna powoli się wzdymać i rośnie jak wielka poducha albo materac.

Powstają wzniesienia i doliny

Formują się wydmy

Jak plaża

  1. Epizodion

Ależ to prawdziwa plaża!!!

I już widzimy wyłaniające się z pod piasku fragmenty ciał: ręce, pośladki, nogi zmieszane z przedmiotami: ręcznikami, kapeluszami, papierosami, rakietkami do gry w badmintona, leżakami, parasolami i gazetami.

Tłok i gwar, latawiec, idol popisujący się swoją muskulaturą przed dziewczętami, pływaczka, sprzedawca lodów i gorącej kiełbasy, lecące śmigiełko, szybkobiegacze, rakietki i piłeczki,  kanikuła, olejki do opalania, uff gorąco…

  1. Epizodion

Uruchamiają się sceny na plaży jak sekwencje w starej burlesce

  1. Epizodion

Ale czas wejść na głęboką wodę;

Osobnik w czarnym płaszczu i z laską oraz Lodziarz wnoszą  szpule i rozwijają folię, która będzie imitować wodę

Na foli unoszą się papierowe stateczki i płyną przez scenę.

Potem fale rozciągają się w tył, odsuwając plażę w głąb sceny

Teraz rodzajowe scenki na plaży obserwowane są z odległej perspektywy (od strony morza)

Niespodziewanie z tyłu sceny pojawia się postać kobieca w czerni, z twarzą zasłoniętą, z patykiem w ręce. Gdy dojdzie do skraju papieru zatrzymuje się i pisze coś na piasku.

  1. Katastasis

Nastrój zabawy ulega zakłóceniu

W powietrzu czuć „coś złego”, „nieuchronnego”

Wzmagają się niepokojące, przykre, brzęczące dźwięki, słychać wycie syreny

Salwy karabinowe

Panika

I widzimy tylko padające ciała plażowiczów zapadające się  pod piasek – papier…

  1. Katharsis

Concerto in Sea-Maior

Wszystko przykrywają falujące folie i słychać szum morza

Na metalową wieżę wchodzi Dyrygent jak z Happeningu Morskiego Tadeusza Kantora

Daje znak batutą

Dyryguje…

Szum morza miesza się z IV Symfonią Brahmsa

Kontrabas wydaje ciągły uporczywy ton

Zosia śpiewa do wtóru a raczej rozpaczliwie zawodzi

Koncert morski trwa…

Powiązane teksty
Inne

Teatr Wełmińskich