Wieczność

(1978)
tektura, stal, drewno, szkło, ceramika, akwarela, pastel, zasilanie elektryczne
84
x
52 cm

oksymoron (tymczasowa wieczność) ta praca odnosi się do całkowicie odmiennej kategorii dzieł sztuki: do fenomenologii obrazów sakralnych (np. obrazy acheiropoietos), do ikon i obrazów cudownych (posiadających jakąś moc, energię uzyskaną dzięki zbiorowej wierze, lub zbiorowej paranoi)… (te obszary niezwykle mnie fascynują…, mydło toaletowe w kształcie matki boskiej).

Zainstalowanie płonącej wiecznej lampki nadaje przedmiotowi inny wymiar…

Dwa bieguny naszych wyobrażeń czasu: „tymczasowość, efemeryczność, ulotność” a po przeciwnej stronie „wieczność”.

Powiązane teksty
Eseje

Andrzej Welminski: Fotografieren verboten!

Polish Cultural Institute
Eseje

Tekst kuratorski o wystawie „Fotogrifien Verboten!”

Guya Robertson, Tekst kuratorski, 2011
Recenzje

Minęło, minęło…

Wiola Woźniczko, Przegląd Olkuski, 6.11.2009
Recenzje

WERNISAŻ u Polnara

Grzegorz Staszak, BP Atelier, 14.06.2008
Eseje

Naśladuje i udaje ostentacyjnie

Justyna Balisz, Gazeta Malarzy i Poetów 4/2004