reżyseria: Andrzej Wełmiński
scenografia: Andrzej Wełminski
kostiumy: Teresa Wełminska
opracowanie muzyczne: Krzysztof Dominik
dźwięk: Rafał Heinrich
Spektakl zrealizowany z zespołem Teatru Polskiego w Bydgoszczy na motywach słuchowiska radiowego Sł. Mrożka.
Słuchanie radia to jedyna rozrywka woźnego w trakcie długiego dyżuru nocnego, który spędza w służbówce filharmonii miejskiej. Właśnie nadawane jest słuchowisko Sławomira Mrożka pt. Rzeźnia. Uśpiony umysł woźnego opanowują wyobrażenia wygenerowane audycją. Na scenie zjawiają się postaci z radia. W pewnym momencie one przejmują inicjatywę i wymykają się całkowicie spod kontroli świadomości. Szacowna instytucja kulturalna znajduje się w najwyższym zagrożeniu, zamienia się w rzeźnię miejską, jatkę a najwznioślejsze idee i ideały muszą lec w gruzach. Nawet dyrektor pada ofiarą w walce o wartości kulturalne i … Nie ma już żadnej nadziei…
Wypadki zemdleń i szoków nerwowych, kobiety i dyrektorzy stratowani w ucieczce…
Matka – Wanda Ostrowska
Flecistka – Magdalena Kusińska
Skrzypek – Andrzej Błaszczyk
Paganini (Rzeźnik) – Wojciech Kalwat
Dyrektor Filharmonii – Andrzej Stendel
Woźny – Waldemar Czyszak
Personel Filharmonii – Wiesław Kowalski, Piotr Milnerowicz
oraz:
Alicja Grubich i Iwona Rosińska
Flet – Anna Gruszczyńska