Sarah Van der Aa

Praca z Wełmińskimi była w pełni doświadczeniem inspirującym. Oni wprowadzili nas w zupełnie nowe sposoby tworzenia teatru. W pierwszych dniach podniecali naszą wyobraźnię, dając nam zadania, które zmuszały nas do myślenia inaczej o teatralnej kreacji. Szukaliśmy inspirujących wyobrażeń i symboli w sztukach wizualnych i mitologii, w wyniku czego sami zaczęliśmy tworzyć obrazy i nadawać im własne znaczenia i sensy. W ciągu następnych kilku dni obrazy zostały przystosowane i przełożone na sceny teatralne, w tym czasie nauczyliśmy się wiele o sposobie rozumienia aktorstwa przez Kantora. Krok po kroku stwarzaliśmy tematycznie spójny teatr, który ma na celu dotrzeć i dotknąć  widza na poziomie przekraczającym racjonalne refleksje i konfrontując go ze skrajnymi sytuacjami ludzkiego życia. W ciągu dwóch tygodni byliśmy stymulowani do twórczej pracy zarówno teoretycznej jak i praktycznej, i nauczyliśmy się szukać pomysłów wykraczających poza własny horyzont.

W trakcie naszego przedstawienia, geniusz Tadeusza Kantora wydawał się być obecny w Leuven, choć tylko na jedną chwilę.